Dwangmaatregelen/ isolatie / fixatie

In het SFZ hanteren wij een dwangmaatregel-arm-beleid, liefst zo kort als mogelijk en in de mate van het mogelijke steeds in overleg met de familie/vertrouwenspersoon van de patiënt.

Dit wil zeggen dat we slechts in uitzonderlijke gevallen overgegaan tot het toepassen van dwangmaatregelen als de veiligheid van de patiënt in het gedrang komt. Voorbeelden van dwangmaatregelen of vrijheidsbeperkende maatregelen binnen het SFZ zijn fixatie (beperken van de bewegingvrijheid), isolatie (het in afzondering zetten van de patiënt), of sedatie ( door toediening van dwangmedicatie de bewustheidsstaat van de patiënt verlagen. 

Fixatie - Isoleren - Toezichtsruimte

Onder bepaalde omstandigheden is het aangewezen om de bewegingvrijheid van de patiënt te beperken. Dit om te voorkomen dat de patiënt ten val komt of zichzelf verwondt.  Er zal dan overgegaan worden tot fixatie waarbij de familie steeds actief betrokken wordt en ook om toestemming gevraagd wordt alvorens overgegaan wordt tot enige vorm van fixatie. Hierbij kan de familie eisen stellen rond bepaalde vormen van vrijheidsbeperkende maatregelen.
Het team zal steeds kiezen voor de minst ingrijpende vorm van vrijheidsberovende maatregel voor de kortst mogelijke duur. Tijdens bezoek wordt getracht de maatregel tijdelijk op te heffen om het comfort van de patiënt maximaal te garanderen.
Info-folder

Isolatie

In uitzonderlijke gevallen kan een patiënt in afzondering of isolatie geplaatst worden. Voor patiënten die zich aanmelden via onze spoedeisende hulp kan dit ter plekke. Voor isolatie op de PAAZ-afdeling wordt een apart separatiebeleid toegepast  dat terug te vinden is op Info-folder.

Medicatie

Indien de patiëntveiligheid zodanig in het gedrang komt, kan ook besloten worden om de patiënt via sedatie tot rust te laten komen. Het toedienen van dwangmedicatie gebeurt echter steeds op medisch advies en in overleg met het team. Ook hier primeert steeds patiëntveiligheid en zal de kortst mogelijke duur toegepast worden.

Onder dwangmedicatie verstaan we het toedienen van medicatie (vb. kalmeringsmiddelen) tegen de zin van de patiënt. Het is een maatregel die alleen om therapeutische redenen kan gehanteerd worden.

Doelstelling dwangmedicatie:
De doelstelling van het toedienen van dwangmedicatie kan verschillen naargelang de situatie van de patiënt.

Doelstellingen voor dwangmedicatie zijn onder andere:
Verhinderen dat de patiënt zich kwetst, voorkomen van ernstige materiële schade, verminderen van prikkels en regulatie van bewegingsdrang...

Beslissing tot toedienen dwangmedicatie
De beslissing om dwangmedicatie toe te dienen, komt vanuit het begeleidend team, steeds in overleg met de arts en de supervisor.
De vraag voor het toedienen van dwangmedicatie kan komen van elk teamlid in samenspraak en in overleg met andere teamleden.

Toedienen van dwangmedicatie
De verpleegkundige die de maatregel uitvoert moet alle handelingen ivm dwangmedicatie en fysieke hantering van een patiënt beheersen en moet de maatregel in een zo concreet mogelijke bewoording kunnen motiveren t.a.v. de patiënt, zijn familie en andere hulpverleners.